Onze reis naar Engeland begon op maandagochtend om 11.00. Met de auto helemaal volgeladen vertrokken we vanaf de Clakenweg. Onze lieve buurtjes zwaaiden ons uit en van deze en gene kregen we nog lekkere versnaperingen voor onderweg. Wat werden we verwend!
Na twee uur rijden zagen we een hele grote boot. We zijn aangekomen in Hoek van Holland en hier zien de maffe meisjes elkaar weer! Wat ontzettend gezellig dat we samen kunnen reizen. We worden nog twee keer gewaarschuwd dat we niet meer terug kunnen en daarna rijden we de boot op. We pakken onze tassen en gaan op zoek naar onze hut. Er wordt getekend, gespeeld, bingo gespeeld, gegeten en we waaien buiten op het dek heerlijk uit. Wat een wind! De tijd vliegt en na onze avondmaaltijd is het tijd om naar de auto te gaan. De 6,5 uur is voorbij en we kunnen al vlot de boot afrijden. Bij de douane mogen we doorrijden en daar gaan we: Engeland in! Het is echt begonnen, het voelt nog wat onwerkelijk.
D A G 1
Na een relatief goede nacht staan we op om onze omgeving te gaan ontdekken. We kijken uit het raam en ontdekken hoe mooi het hier is! De kinderen proeven hun eerste hapjes Engels ontbijt maar worden helaas niet heel enthousiast. Gelukkig hebben we nog wat wafels en fruit. Dat vult ook. We ruimen wat koffers uit, verbouwen de boel en besluiten dat we toch op 1 kamer gaan slapen met z’n allen. Zo hebben we samen nog een kamer waar we ’s avonds kunnen zitten en horen we de kinderen goed als ze ’s nachts wat nodig hebben. De muren zijn namelijk erg dik waardoor het totaal niet gehorig is. In de morgen moeten Nico en ik ons gaan laten testen. Een sneltest voor COVID-19 die na 3 dagen nog een keer herhaald wordt. Al vrij snel ontvangen we de uitslag: negatief, gelukkig! Na de uitslag komt er nog iemand langs die ons verteld waar we alles kunnen vinden, welke regels er zijn omtrent Corona en waar we kunnen eten. Om 13.00 melden we ons in de eetzaal en krijgen we onze lunch. We eten hier twee keer warm per dag, dus onze lunch is ook warm. De kinderen genieten van de tomaten die ik in mijn tas heb gestopt en wij eten braaf ook de borden van de kinderen op (waarom krijgen die net zoveel als wij?). Ik vrees dat we heel wat kilo’s aan gaan komen de komende tijd. In de middag krijgen we een rondleiding op het terrein. De kinderen kijken jaloers naar de trampoline, maar omdat we in quarantaine zitten mogen ze er alleen op als er geen andere kinderen opzitten. We maken een boodschappenlijstje en versturen die naar het Nederlandse stel wat ons opving gisteren, zij willen morgen boodschappen doen. Het diner kunnen we ophalen in de eetzaal en in onze kamer opeten. Het is wat passen en meten, want een grote eettafel hebben we niet en we hebben vier stoelen. Gelukkig vinden we ergens een stoel die we ons maar even toe eigenen. Na het diner stoppen we de kinderen in bed, allemaal op een kamer en kunnen wij even onze benen strekken. Wat een dag! We moeten echt nog even wennen aan alles, maar aan de mensen hier ligt het niet, ze zijn ontzettend aardig allemaal!
D A G 2
Op wat onderbrekingen na hebben we een aardig goede nacht gehad. We merken dat we zelf wel echt nog moeten wennen aan alles, ons hoofd zit vol van alle nieuwe indrukken en daarnaast moeten de kinderen ook nog wennen. We hebben gelukkig een ‘speelhok’ in onze kamer zitten, een aparte deur naar een soort kelder waar het speelgoed van de kinderen staat. Het is heerlijk dat ze hier kunnen spelen. Daarnaast is het echt een voorrecht dat Leah hier ook is waardoor ze heerlijk met elkaar kunnen spelen. Ons ontbijt mogen we dit keer nuttigen in de eetzaal. We voelen ons nog niet zo comfortabel daar omdat het een uitdaging is om de kinderen aan tafel te laten zitten en een beetje rustig te laten zijn. Misschien moeten we dit maar loslaten, maar omdat we in quarantaine zitten mogen we officieel nog niet ‘mengen’ met anderen. Nu merken we wel dat tussen regels en praktijk er een groot verschil is en er best nog wel wat dingen mogelijk zijn. Omdat het morgen kerst is organiseren een aantal studenten een leuke activiteit voor ’s avonds. We drinken glühwijn met elkaar en de kinderen krijgen iets wat naar warme sinaasappelsap smaakt. De stenen op de grond vinden het lekker:S. De kinderen vermaken zich heel goed met de andere kinderen. Ontzettend leuk om dit zo mee te maken, mensen uit allemaal verschillende landen en de kinderen die binnen de kortste keren met elkaar tikkertje aan het spelen zijn. Heel bijzonder! Er worden wat kerstliederen gezongen en daarna vertrekken we om de kinderen op bed te leggen. We hebben vandaag nog geluncht in de eetzaal en daarna hebben de koks vakantie. Dit betekent dat we de komende week zelf mogen koken. Aangezien we geen keuken hebben mogen we tijdelijk gebruik maken van de keuken van het personeel. Ook de bijbehorende woonkamer mogen we gebruiken. Hier staat ook een eettafel, heel fijn dus! Het leuke is dat we vanuit de keuken uitzicht hebben op een grote tuin met een stuk bos. Elke keer als we staan te koken of af te wassen zien we wel een paar eekhoorntjes. Er lopen er hier heel veel van rond. De kinderen en wij genieten er erg van. Zo doen ze soms ’tikkertje’ of wassen ze zich in de grote plas.
1E K E R S T D A G
Het is kerst! Jezus is geboren, Hij kwam naar deze aarde om redding te brengen. Komt laten wij aanbidden!
We luisteren met elkaar de dienst mee in Elburg. Die begint om half 9 aangezien het hier een uur vroeger is, dus we zetten de dienst tijdens het ontbijt aan. Fijn om op deze manier verbonden te zijn. Het is wat wennen, zeker ook omdat de kinderen weinig plek hebben om te kleuren, maar zeker goed om mee te luisteren. We doen een lekker bakje koffie bij de familie de Bruijn, zij horen vanaf nu bij ons ‘huishouden’ aangezien we op dezelfde gang leven en dus ook de badkamer en wc delen. We hadden verwacht dat we niet met hen konden optrekken maar dit is dus wel mogelijk. We zijn daar heel dankbaar voor.
We besluiten met elkaar het diner klaar te maken en te eten. We zingen wat kerstliederen, lezen het kerstverhaal en genieten van elkaars gezelschap.
2E K E R S T D A G
Deze dag kennen ze in Engeland niet. Het is voor hen een ‘normale’ dag. Wij luisteren en kijken ’s ochtends mee met de samenkomst. We zien Lotte zingen in Elburg! De kinderen zien ook allemaal vriendjes en vriendinnetjes. De een vindt dat heel fijn en de ander wordt er wat verdrietig van. Voor de kinderen zal het vast af en toe gek voelen dat het nog best een tijd duurt voordat ze hun vriendinnetjes weer zien. We maken een wandeling op het terrein, spelen verstoppertje op het voetbalveld en doen tikkertje. Heel fijn om af en toe tijd voor elkaar als gezin te hebben. De kinderen ontdekken ook steeds meer andere kinderen, heel leuk dat er voor hen allemaal een ‘vriendje’ of ‘vriendinnetje’ is! In de ochtend hebben we ook onze tweede sneltest en ook deze is ook negatief. Dit betekent dat we nu vrij zijn om te bewegen op het terrein en ons kunnen ‘mixen’ met de rest. We moeten wel nog wachten tot vrijdag voordat we zelf boodschappen mogen doen.
D A G 5
Onze eerste zondag bij All Nations. We zijn uitgenodigd voor een kleine ‘dienst’ / samenkomst op het terrein hier. Wat bijzonder dat dit kan tijdens corona tijd! We zingen met elkaar, bidden met elkaar en luisteren naar een student die een 8 punten preek houdt over mattheüs 6: maak je geen zorgen voor de dag van morgen. Een mooie bemoediging voor veel studenten hier en ook voor ons! We praten nog een hele tijd na hoe mooi het is dat we ons geen zorgen hoeven te maken en hoe snel we ons daar toch weer mee bezig houden. We hebben een Hemelse Vader die voor ons zorgt en Hij heeft alles in Zijn hand. Het verleden, vandaag en de Toekomst.
We leren steeds meer mensen kennen en ook de kinderen vermaken zich vandaag goed met de andere kinderen hier. Er zijn hier heel veel lieve mensen die van alles voor ons doen, we voelen ons steeds meer thuis. We moeten nog wel wennen aan de toch wel wat krappe kamers, het bad zonder douche en het water met kalk:). Maar we zijn ontzettend dankbaar dat we ons al zo snel thuis voelen, steeds beter slapen, de kinderen goed kunnen wennen en we zulke fijne contacten hebben. We kijken uit naar deze week, al kijken we nog meer uit naar de week erna waarin de training begint. Hoewel we ook heel benieuwd zijn hoe onze kids het gaan hebben op school en bij de gastouder. Maar we vertrouwen en weten dat God voor ons zorgt, we ervaren dat elke dag!
Van te voren hebben we veel over deze periode nagedacht en ons heel veel afgevraagd. We hebben ons zorgen gemaakt over het leven in kleine kamers, met z’n allen op 1 slaapkamer, het Engels, of de kinderen wel kunnen wennen en de quarantaine. Als we nu terug kijken naar deze week waren er zoveel dingen die ons enorm mee vielen! Er wordt voor ons gezorgd, we hoeven ons geen zorgen te maken! We voelen ons intens dankbaar voor alles wat we deze week hebben gekregen. Soms is het moeilijk de controle los te laten, vertrouwde dingen achter te laten maar het is verassend hoe weinig we eigenlijk nodig hebben.
And why do you worry about clothes? See how the flowers of the field grow. They do not labor or spin. 29 Yet I tell you that not even Solomon in all his splendor was dressed like one of these. 30 If that is how God clothes the grass of the field, which is here today and tomorrow is thrown into the fire, will he not much more clothe you—you of little faith? 31 So do not worry, saying, ‘What shall we eat?’ or ‘What shall we drink?’ or ‘What shall we wear?’ 32 For the pagans run after all these things, and your heavenly Father knows that you need them. 33 But seek first his kingdom and his righteousness, and all these things will be given to you as well. 34 Therefore do not worry about tomorrow, for tomorrow will worry about itself. Each day has enough trouble of its own.
Published by