Who am I/Who are we?
Dat is de vraag waar we ons deze module mee bezig houden. Na onze quarantaine tijd hebben we nog een aantal dagen kunnen genieten van het ons ‘vrij’ kunnen bewegen, we hebben de omgeving wat verkend, de supermarkt en we hebben veel mensen leren kennen. Heel veel verschillende nationaliteiten, verhalen en namen. Soms stelden we ons per ongeluk wel 4 keer aan dezelfde voor:)
Vlak voordat we van start zouden gaan met de introductiedagen kwam het nieuws dat Engeland opnieuw in Lock down ging. De cijfers spreken voor zich en het nieuws is tragisch. Zo veel mensen die lijden onder het Corona virus, er moest wat gebeuren. Helaas betekende dit voor ons dat de kinderen niet naar school kunnen en ook wij niet naar de klas mogen. Zo gebeurt het dat we op de eerste introductiedag allebei met een laptop achter ons bureau zitten. Nico ondertussen in de befaamde ‘room 8’, een kamer verderop in de gang die leeg staat, omdat Lotte in de slaapkamer haar schoolwerk doet en Anna en Arja in de woonkamer ook met school bezig zijn. Door de lock down mogen er geen studenten naar All Nations toe komen de komende vijf weken. Dit betekent dat er veel kamers leeg zijn en we met maar twee gezinnen op de tweede verdieping wonen. Wat voelen wij ons ontzettend dankbaar dat wij hier al zitten! We hebben in de afgelopen 3 weken al zoveel geleerd en gezien!
De eerste module duurt een week en is onderverdeeld in thema’s. Elke dag behandelen we een ander thema. De thema’s die langskomen zijn: ‘learning community’, ‘learning styles’, ‘team roles’ (onze eerste twee questionaires zitten er al op), ‘transition’, ‘idententy in Christ’ en ‘spiritual formations’. Ontzettend interessant, vinden we allebei. Vooral de ochtend over transitie was erg leerzaam. Zeker omdat we momenteel midden in een transitie zitten en veel dingen herkenden. Er waren veel ‘aha’ momenten. Daar komt het dus vandaan dat je soms ‘ineens’ zo verdrietig bent terwijl je daarvoor dacht dat je prima in je vel zat. Dit plaatje werd getoond als het gaat om emoties/gevoelens bij een transitie:
Onze teacher vertelde dat dit een dag zou voor kan stellen, een week maar ook een uur. Herkenbaar en leerzaam, ook omdat dit voor de kinderen net zo goed geldt. De schommelingen zien en merken we vooral bij onszelf maar wat minder bij de kinderen. Het is bijzonder hoe goed ze zich vermaken. Het is enorm fijn dat er meerdere kinderen zijn. Vooral Lotte heeft het hierdoor een stuk makkelijker dan we hadden verwacht. Ze speelt veel samen met Leah en zij en Anna kunnen het ook erg goed vinden met twee andere Nederlandse kinderen. Het voordeel is dat deze kinderen er al wat langer zijn en hen ook weer in contact brengen met een aantal andere kinderen. Ze spelen dan ‘chickie’. Dit is gewoon het oudhollandse tikkertje maar heeft door spraakverwarring een andere naam gekregen. De Nederlandse kinderen waren namelijk even vergeten hoe tikkertje in het Engels heette en toen ze het voordeden verstonden de Engelse kinderen ‘chickie’. Vanaf nu spelen de kinderen hier ‘chickie’:)
Tijdens de lessen worden we vaak in groepjes ‘geplopt’, dat zorgt ervoor dat je de klas heel snel leert kennen en je met elkaar wat meer door kan praten over de lesstof. Tijdens de introductie dagen moesten we in kleine groepjes op zoek naar overeenkomsten en er zo veel mogelijk presenteren. Een heel simpel middel om elkaar snel te leren kennen en het was leuk om juist de overeenkomsten te benoemen in plaats van de verschillen. Zo bleek dat onze student uit Myanmar ook van vissen hield, we allebei een kind van twee jaar hebben en we van lezen houden. De volgende dag moesten we ons aan elkaar voorstellen aan de hand van een voorwerp. Ook een activiteit waardoor je snel meer van elkaar te weten komt. Maar ook tijdens de echte lessen zitten we vaak in groepjes. Het mooie aan de Enroute is dat veel van de theorie onderbouwd wordt met bijbelgedeelten. Hierdoor krijgt alles een stuk meer betekenis en houden we ons ook veel bezig met bijbelstudie. Naast de vele theorie krijgen we ook heel veel praktijksituaties mee, onze docenten zijn er heel goed in om de theorie gelijk te verwerken in praktijkvoorbeelden. De docenten zijn erg enthousiast. De ‘well done’s, ‘fantastic’s en ‘amazing!’s zijn niet aan te slepen!
Eten gebeurt hier in de ‘Mapple hall’, ondertussen een bekend begrip bij onze kinderen. De standaardvraag als we zeggen dat we gaan eten is: ‘in de Mapple hall?’. Ze vinden het er vooral gezellig, de grote mensen vinden de kinderen een attractie op zich. Lotte heeft een student al leren tellen tot 10 in het Nederlands, ze is nu bezig om ze tot 20 te laten tellen. Soms doen we met elkaar een spel na het eten. We moesten vorige week per tafel een gebaar verzinnen en als ons gebaar door een andere groep werd gedaan waren wij aan de beurt. We moesten dan eerst ons gebaar doen en daarna het gebaar van de groep die wij weer uit kozen. Dit leverde hilarische taferelen op.
Nu er een lesweek voorbij is hebben we een lekker ritme te pakken maar in het begin van de week was het best zoeken. Soms is het uitdagend om zowel zelf les te volgen als ook de kinderen te begeleiden bij hun huiswerk. We kunnen elkaar gelukkig afwisselen waardoor we om de dag de les kunnen volgen zonder onze aandacht te verdelen. Timo mag gelukkig wel naar de Childminder, waardoor hij de ochtend van huis is. Hij heeft het bij Tracey prima naar zijn zin, al moest hij wennen de eerste dagen. ‘Treusje’, zoals Timo Tracey noemt, en de andere kinderen praten Engels tegen hem en Timo praat (soms) in het Nederlands terug. Toch begrijpt hij al aardig wat ondertussen. In de middag staan er wel eens wat extra activiteiten op het programma, werken we mee in een schoonmaakrooster, doen we ons huiswerk, hebben we ons eigen huishouden, spelen we spelletjes met de kinderen en proberen we soms wat extra te lezen over de theorie van de ochtend en zijn we soms ook op zoek naar tijd voor ons alleen… We hopen dat het ritme er lekker in blijft zitten, maar voelen ons dankbaar voor elke dag hier! Juist ook door dingen die niet lekker lopen kunnen we veel leren. Op naar volgende week waarin we dieper in gaan op: ‘wat zegt de bijbel over zending’.
Published by